Petro L. Sota
REQUEM.!!!
Nuk më the kurrë, që më
dashuron,
Ndoshta si ty, gratë e tjera
nuk janë,
Të dridhet zëri, kur më flet
në telefon,
E ndjen mungesën, që s'më ke
pranë.
Por dhe për këtë, ti kurrë
nuk më flet,
Kur të mos jem më, malli do
të marri,
Në se
ajo fjalë, ty si peng të ka mbet,
Do ma thuash, duke qarë aty
tek varri
Por ti ikjen time, ndryshe e
mendon,
Ndoshta,
si fenomen ndarje në pabesi,
Por, ky
mendim yt, sikur të tradhton,
Kur më
vështron e qetë e pa djallëzi.
Se
gratë, gjithçka e shprehin në fytyrë,
E dinë
më mirë, si mund të dashurosh,
Ndoshta
edhe ti, ke gjetë këtë mënyrë,
Që mbas
vdekjes, tek varri t’ma thuash,
Të ma thuash me lot në sy,
duke qarë,
Çdo të djelë, kur të ndezësh
aty një qiri,
Vdekjen do mallkosh, që më ka
marrë,
Mbas vdekjes, do e ndjesh atë
dashuri.
Petro Sota 29
janar 2024
