Ato nuk mbylleshin kurrë nga
brenda.
Nënat pinin kafe me shoqe si
ua kishte ënda.
Bënin muhabet dhe pyesnin si
u kishte kaluar dita.
Sot dyert e shtëpive rrinë të
mbyllura.
Janë me kod dhe me çelik të
veshur e të blindura .
Askush nuk të troket në derë.
Hall,gëzim të kesh të flasin
në mesenxherë.
Kur ndodh fatkeqësi ose kur
dikujt i lëndohet zemra
Shkruajnë ngushllime të
sinqerta e mos u mërzit se kështu e ka jeta.
Shumë njerëz thonë kështu duhet jemi në modernizim.
Por kjo për të gjithë është
një jetë me shkatërrim.
Autore: Fatbardha Budini.
Edo Korjenic
SITNA DEŠAVANJA U
***********************
***********************
اكتب تعليقاً