Fatbardha Berisha Budini
**NË HIJEN E PADREJTËSISË**
Në këtë botë me gurë të
ftohtë,
ku e drejta shpesh tretet si
mjegull,
ku zemrat thyhen si xham i
hollë,
dhe shpresa digjet në prush
të verbon.
Shpirtra të lodhur nga rrugë
të tharta,
shpresojnë drejtësinë si
diell në dimër,
por nata u flet me gjuhë të
ashpra,
me heshtjen e hënës mbi varre
të ngrirë.
Dikush e blen të vërtetën me
ar,
dikush e shet shpirtin për
pak pushtet,
por mbi gjithçka, mbi tym e
zjarr,
Një dorë shtrihet—e bardhë, e
qetë.
Si rreze
e diellit mbi tokë të lagur.
si
shushurimë e gjetheve në ag,
Zoti
gjithmonë gjen udhën e humbur,
dhe
dorën ta zgjat, kur të duket larg.
Padrejtësia mund të vishet me
ar,
mund të fshehë fytyrën pas
maskash të rënda,
por Zoti e di kur dhe ku del
e vërteta,
dhe me kohën, e kthen në vend
gjithçka.
AUTORE: FATBARDHA BUDINI.
ALBANIA.
اكتب تعليقاً