Fatbardha Berisha Budini
TITULLI: LOTI I JETIMIT.
Loti pikon mbi faqet e këtij
jetimi.
Është ai lot që dikur rridhte
nga gëzimi.
Sot ai ka mbetur tepër i
vetmuar.
Errësira e vdekjes të gjithin
e ka mbuluar.
Çdo ditë e natë po vdes nga
pak.
Dhimbjen e ka afër se
prindrit nuk i ka pranë.
Heshtja natën shpirtin po ia
frikson.
Mungesa e tyre zemrën po ia
ligështon.
Një mjegull e zezë ka rënë në
shpirtin e këtij jetimi.
Vallë a do ketë në jetën e
tij më lot gëzimi?
Aty në një pemë do të gdhendi
dy emra.
Prindërit e tij do ti mbaj
gjithmonë tek zemra.
Ata të dy i deshi aq shumë.
Prandaj
dhe loti i tij po rrjedh si lum.
Ende nuk ka rënë nē tokë ky lot i vetmisë. Edhe toka po qan, edhe qielli po çahet prej zisë.
Do vij koha kur do të plaket
e do të tretet.
Në zemrën e jetimit prindērit gjithmonë do të mbeten.
AUTORI:
FATBARDHA BUDINI.
ALBANIA.
